گرفتارم که خورده عمریه گره کارم
غمی دارم که مثل ابر خسته می بارم
آخه یارم نظر نکرده بر دل زارم
فقط چارم اینه برم دیار دلدارم
به روز و شب نوا دارم حسین جان
هوای کربلا دارم حسین جان
گیره گناهم تو دیگه بها به اشکام نمیدی
بس که شکستم دل تو کربلا رام نمیدی
حسین جان تو خداییم کن
حسین جان کربلاییم کن
حسین حسین حسین جان
تو این سینه غم فراغ تو چه سنگینه
تو آیینه دلم فقط رخ تو میبینه
چه شیرینه آدم که پای روضه میشینه
چه تسکینه نگاه تو به درد این سینه
ز راه کربلا موندم حسین جان
همه رفتند و جاموندم حسین جان
عشقی که دارم به تو نیست
عشق دو روزه آقاجون
کاشکی که دلت واسه دلم
یه کم بسوزه آقاجون
حسین جان عبد دربارم
حسین جان من دوست دارم
حسین حسین حسین جان